Durf jij het aan om met een slang contact te maken? Of ik het aandurf? Zeker wel, leuk!! Naast de ‘reguliere’ dieren om mee te contacten als paarden, honden, vogels en katten is het ‘bizarste’ dier ooit een axolotl geweest. Een axolotl behoort tot de salamanders en ziet er uit als een vis met armen en beentjes met daaraan handen en voetjes. In contact met dit bijzondere dier was ik volkomen verrast dat zelfs de ienie-mienie kleine wormpjes onder haar huid voelbaar waren. Op de plekken waar ze het aangaf, trof haar eigenaar inderdaad bewegende stipjes. Het geconstateerde was uiteraard iets minder, maar qua gedetailleerdheid in communicatie was het fantástisch! Elk dier kan in contact, dus waarom een slang niet, kom maar op!
Slang Slengie is een dame van 6 maanden jong. Vanaf dat ze zes weken was woont ze bij Roy. Slengie is een rattenslang die behoort tot de groep ‘vriendelijk gestemde wurgslangen’. 🐍 Wurgen doet deze dame niet, maar háppen wel. Niet zo fijn als je je dier goedbedoelde aandacht wilt geven of voor verzorging in de handen moet hebben. Het zou fijn zijn om dit happen om te zetten naar positief gedrag. Dit lukt je alleen als je achter de oorzaak van het happen komt. Haal je de oorzaak niet bovenwater, dan ga je voorbij aan het respect voor het dier en ben je daarnaast alleen met symptoombestrijding bezig. Vroeg of laat resulteert dat in gericht aanvallen en ben je verder van huis.
Slengie en ik maken contact. Zoals het bij de ‘reguliere’ dieren ook verloopt toont ze gelijk haar karakter. Wat fantastisch om te merken dat reptielen dit dus precies net zo doorgeven! Ondanks dat ze jong en volop in ontwikkeling is, weet ze exact wat ze wil en leest ze Roy alsof er een gebruiksaanwijzing op zijn hoofd geplakt zit. Ze is wisselend in haar reactie zodra ze merkt dat hij haar uit het terrarium, haar huis, wil halen. Happen is instinctief, alles wat haar territorium binnendringt wordt ‘gehapt’. Het is onderzoekend, maar tegelijkertijd ook de tussenfase in hoe het verdere contact gaat verlopen. De ene keer hapt ze milder dan de andere keer. Twee dingen zijn daarin voor haar leidend; hoe reageert Roy? En heb ik er zin in? Volop in haar puberteit is het grenzen verkennen, maar ook bepalen of een situatie veilig voelt of niet. Bij aarzeling vanuit Roy voelt het voor haar niet safe om zich op te laten pakken. Is hij daarentegen resoluter en zekerder, dan geeft dat Slengie rust en overgave. Maar niet altijd…
Ze nodigt mij uit om te ervaren hoe het is om uit haar terrarium te gaan, hoe het voelt en wat het met haar doet, kortom; heb ik er zin in? De intensive in Engeland bij Michael Roads heeft mij tools gegeven om mee te kunnen gaan in het lichaam van een dier. Slengie is de eerste slang waarin ik ‘mee’ mag en ik wacht rustig af wat komen gaat. Zodra het terrarium geopend wordt is het direct te voelen in mijn tijdelijke territorium. Mijn afgebakende cocon staat open, de sereniteit en bekende samenstelling in lucht en temperatuur wordt verstoord. Zo traag als ik mij daarstraks voelde, zo helder ben ik nu om een snelle inschatting te maken van wat komen gaat. Mensen hebben hun eigen energiebubble en ik merk aan de energie die dichterbij komt dat ik deze herken. Het eerste teken dat ik mijn paraatheid iets mag laten vieren. Zodra druk op mijn lijf komt van handen die mij voorzichtig oppakken, begrijp ik waarom Slengie het niet altijd fijn vindt om opgepakt te worden. Vingers geven (gechargeerd gezegd) piekdruk, terwijl ik op overige plekken geen tegendruk krijg. Eenmaal plat op de hand of arm is dit ongemakkelijke drukpatroon over, maar een ‘eyeopener’ voor mij als mens.
Druk is één ding, temperatuur het andere. Hoewel een temperatuurschommeling prima op te vangen is, is het toch merkbaar kouder buiten het terrarium dan binnenin. Het klimaat voelt redelijk direct anders aan op mijn huid, ik mis het nevelige vocht in de lucht. Onvoorstelbaar dat deze kleine veranderingen als temperatuur, druk en vochtigheidsgehalte zo van invloed zijn op het gevoel van dit dier. Meng daarbij hoe veilig ze zich op dat moment wel of niet voelt en je hebt je verklaring waarom ze soms zo fel hapt als ze opgepakt wordt.
Nu we dit weten door het ervaren te hebben, is het tijd om uit te leggen waarom ze zo nu en dan uit haar terrarium opgepakt wordt. Onderbouwen geeft namelijk bij dieren sneller acceptatie om met een situatie om te gaan dan ze simpelweg restricties op te leggen. Ze begrijpen de ‘waarom’, zodat er ruimte ontstaat om samen te kijken hoe het beter kan. Wat ben jij nodig om op een fijnere manier uit je terrarium gehaald te worden? Geef maar aan zodat we daar op in kunnen spelen. Het klinkt heel zakelijk, maar hierdoor komen we dichter bij ons doel; een prettige samenwerking met ons dier.
Met Slengie zijn afspraken gemaakt waardoor Roy haar op een prettige manier uit haar terrarium kan halen zonder stress om gebeten te worden. En niet alleen afspraken…nee, nu ze toch het achterste van haar tong mocht laten zien, heeft ze ook gelijk maar geopteerd voor een klim en klautermogelijkheid in haar terrarium en meer donkere slaapplekken om tot rust te komen. Al met al is in het verslag – wat tijdens het contact geschreven wordt – een mooie waslijst verschenen aan wensen en afspraken, waardoor Roy heel wat huiswerk kreeg om de situatie aan te passen. En met succes!
Een aantal weken later ben ik reuze benieuwd hoe het tussen Roy en zijn dame gaat. Een enthousiaste Roy verteld me dat haar terrarium nu klimmogelijkheden heeft met meerdere donkere verscholen plekken waar ze diep kan slapen, ze overdag vrolijker en nieuwsgieriger is en ze de gemaakte afspraken keurig na komt! Roy geeft eerst rustig aan dat hij haar op wil pakken door haar te aaien met een zacht veertje oid. Is ze in de stemming om opgepakt te worden dan blijft ze op haar plek en bijt ze niet van zich af. Is ze te vermoeid door prikkels oid en zit ze niet te wachten op verandering, dan laat ze dit merken door haar hoofd af te wenden weg te gaan. Duidelijker kan het niet. Dit draagt zo veel bij aan het vertrouwen en het respecteren van elkaar, dat daardoor de onderlinge band alleen maar kan groeien. Apetrots ben ik dan ook op Slengie en Roy; ze staan door onderling respect aan het begin van een prachtige vriendschap!
